Ζαγοροχώρια

                                    ΖΑΓΟΡΟΧΩΡΙΑ

Πηγαίνοντας στα Γιάννενα σας δίνεται η δυνατότητα για μια αξέχαστη εξόρμηση στα Ζαγοροχώρια,δηλαδή πίσω από τα βουνά.H ονομασία αυτή προέρχεται από τις σλαβικές λέξεις "za" που σημαίνει πίσω και "gora" που σημαίνει βουνό.

                      

Τα Ζαγοροχώρια είναι ένα δίκτυο από 46 πανέμορφα χωριά, όπου κανείς μπορεί να βρει ό,τι ζητάει.

Χωριά με ζωή ή με ηρεμία, χωριά με απίστευτη θέα ή χωριά μέσα στο δάσος. 
Δάση αλλά και ξερές κορυφές, πεντακάθαρα ποτάμια όπως ο Βοϊδομάτης αλλά και αλπικές λίμνες, όπως οι δρακόλιμνες.
Στα Ζαγοροχωρια ο επισκέπτης επίσης μπορεί να θαυμάσει την παραδοσιακή αρχιτεκτονική από πέτρα και ξύλο που είναι τα κύρια υλικά από τα οποία φτιαχνόντουσαν και φτιάχνονται ακόμη τα σπίτια ( Τα περισσότερα χωριά στο Ζαγορι,  είναι χαρακτηρισμένα παραδοσιακοί οικισμοί με το διάταγμα Ζαγορίου).

Εάν βρεθείτε στην περιοχή σας προτείνουμε ανεπιφύλακτα να επισκεφθείτε το χωριό Μονοδέντρι. Από το πιο τουριστικά χωριά  και από τα πρώτα που αναπτύχθηκαν.Όμορφα αρχοντικά,πολλές προτάσεις διαμονής και φαγητού.Το χωριό Μονοδέντρι βρίσκεται απέναντι από τοΒραδέτο και είναι χτισμένο στα 1.100 μέτρα υψόμετρο σε περίοπτη θέση:έχει πλάτη στο χάσμα του φαραγγιού τουΒίκου,στα αριστερά είναι το πέτρινο δάσος της Οξιάς,δεξιά ο λόφος και στο βάθος οι πλαγιές της Τύμφης και της Αστράκας.Το όνομά του προήλθε μάλλοναπό ένα τεράστιο έλατο που βρισκόταν μέχρι το 1840 κοντά στο Ναό του Αγίου Μηνά.Επισκεφθείτε το πέτρινο δάσος από τη θέση Οξιά,όπου η θέα της χαράδρας του Βίκου είναι εξαιρετική,τη μονή της Αγίας Παρασκευής ακι τον αρχαιολογικό χώρο Γενίτσαρη.Στο χωριό επίσης λειτουργεί οικοκυρική σχολή.Παρ'οτι ο ανταγωνισμός είναι μεγάλος το Μονοδένδρι διεκδικεί επάξια μια θέση από τα ομορφότερα χωριά του Ζαγορίου.Εκεί,σε υψόμετρο 1.100 θα απολαύσετε μια σπάνια θέα από το μοναστήρι της Αγίας Παρασκευής(χρονολογείτε από το 1412) και ένα εξαιρετικό τοπίο. 

 

Το μοναστήρι της Αγίας Παρασκευής 

Το πέτρινο δάσος στη θέση Οξιά

Το Φαράγγι του Βίκου είναι από τα σημαντικότερα αξιοθέατα της ευρύτερης περιοχής του Ζαγορίου.Πρόκειται για ένα από τα σημαντικότερα και πιο εντυπωσιακά φαράγγια παγκοσμίως,μιας και είναι το βαθύτερο σε αναλογία με το πλάτος του.Αυτό είναι και το χαρακτηριστικό που του χάρισε την ιδιαίτερη πρωτιά στο βιβλίο των ρεκορ Guinness.Σύμφωνα με την έκδοση του 2005,η χαράδρα του Βίκου είναι η βαθύτερη του κόσμου,καθώς σε ένα σημείο της έχει βάθος 900 και πλάτος 1.100 μέτρα.Το φαράγγι έχει κανείς τη δυνατότητα να το διασχύσει με τα πόδια μέσα από τα σημαδοτημένα μονοπάτια.Η διάρκεια της πεζοπορίας είναι 5 με 6 ώρες και υπόσχεται μοναδικές εικόνες απείρου φυσικού κάλλους και δροσερά νερά από τον ποταμό Βοϊδομάτη.

Στην άλλη μεριά βρίσκεται το χωριό Κήποι,χτισμένο πάνω σε ένα λόφο,όπου υπάρχουν τα έξι άξια θαυμασμού μονότοξα και τρίτοξα πέτρινα γεφύρια.Το χωριό το 1926 ονομαζόταν Μπάγια.Την  περίοδο της ακμής της η Μπάγια ήταν η πρωτεύουσα του Ζαγορίου.Από τους Κήπους κατάγεται και ο τέως ευρωβουλευτής Κρίτων Αρσένης,ένα από τα πιο δραστήρια μέλη του ελληνικού περιβαλλοντικού κινήματος.Το όνομα κάθε γεφυριού ήταν το όνομα του χρηματοδότη της κατασκευής του ή του επισκευαστή του ή και των δύο.Αν το γεφύρι είχε χτιστεί με εισφορές των κατοικών μιας περιοχής τότε του έδιναν το όνομά της.Τα έξι αυτά πέτρινα γεφύρια πλαισιώνουν το χωριό ενώ τα δύο πιο γνωστά από αυτά είναι το Καλογερικό και του Κόκκορη. 

Το τρίτοξο γεφύρι Καλογερικό όπως ονομάζεται μετασκευάστηκε από τον ηγούμενο Σεραφείμ του μοναστηριού Προφήτη Ηλία το 1748.Το γεφύρι ήταν αρχικά ξύλινο όμως με απόφαση του  ηγούμενου μετατράπηκε σε πέτρινο.Βασική πρώτη ύλη ήταν ο σχιστόλιθος που αφθονεί στην περιοχή,ενώ τη συνδετική ύλη αποτελούσε μείγμα τριμμένου κεραμιδιού,ασβέστη,ελαφρόπετρας,χώματος,νερού και ξερών χορταριών (κουρασάνι).Σε αρκετές περιπτώσεις για να αυξήσουν την αποτελεσματικότητά του έριχναν μαλλιά ζώων και ασπράδια αυγών.Είναι από τα λίγα τρίτοξα γεφύρια,πράγμα που του έχει δώσει την ιδιαίτερη φήμη του.Μετά το 1865 ονομάστηκε και "Γεφύρι του Πλακίδα" εξαιτίας της επισκευής του από τον Αλέξη Πλακίδα,γεγονός που αναφέρεται και σε σχετική επιγραφή.Η χρήση του από τους ντόπιους ήταν αναγκαία καθώς τους εξυπηρετούσε στις μετακινήσεις τους σε άλλα χωριά και στις αγροτικές τους εργασίες.

.

Ακόμη το μονότοξο γεφύρι του Κοκκόρου ή Νούτσιου (Νούτσου) πρωτοκατασκευάστηκε το 1750 με έξοδα του Νούτσου Κοντοδήμου από το χωριό Βραδέτο και ανακατασκευάστηκε 1768 από τον Καπεσοβίτη Νούτσο Καραμεσίνη.Το 1910 λόγω σοβαρών ζημιών ξανά επισκευάσθηκε από τα γύρω χωριά και το τουρκικό δημόσιο,Τότε μικρό ποσό συνέβαλε και ο μυλωνάς Γρηγόρης Κόκκορης από όπου προέρχεται και η δεύτερη ονομασία του γεφυριού.Παρατηρείται ένας έξυπνος ελιγμός του μάστορα,προκειμένου να σιγουρέψει το έργο του.Για να εκμεταλλευτεί το στένεμα του ποταμού παρακάμπτει λίγο την ευθεία του δρόμου χτίζοντας καλντερίμια που οδηγούν στην κορυφή του παράλληλα προς την κοίτη.Το γεφύρι είναι ορατό και από το δρόμο και ο επισκέπτης έχει τη δυναντότητα να το διασχύσει.Αρκετοί από εσάς θα το αναγνωρίσουν καθώς σε αυτό έχουν γυριστεί πολλά διαφημιστικά spots αλλά και σκηνές από πολλά σήριαλ όπως το "Άγγιγμα ψυχής" του σκηνοθέτη Μανούσου Μανουσάκη.

Η γέφυρα Κοντοδήμου ή Λαζαρίδη χτίστηκε το 1753 από τον Τόλη Κοντοδήμο από τον οποίο πήρε και το όνομα του.Είναι γνωστό και ως γεφύρι του Λαζαρίδη από τον δάσκαλο Κώστα Λαζαρίδη που καταγόταν από το Κουκούλι.Ενώνει το χωριό Κήπους με το Κουκούλι και μπορείτε να φτάσετε σε αυτό από έναν υπέροχο περίπατο στο χτιστό μονοπάτι.

Η γέφυρα του Μύλου χτίστηκε το 1748 και βρίσκεται στο Μπαγιώτικο κοντά στους Κήπους.Αποτελείται από δύο μεγάλες καμάρες και μια μικρότερη,πράγμα ασυνήθειστο αφού τα περισσότερα γεφύρια εκεί είναι μονότοξα ή τρίτοξα με ίσες καμάρες.Το όνομα του το πήρε από τον εκκλησιαστικό μύλο που βρίσκεται εκεί κοντά.Οι κατοικοί του το χρησιμοποιούσαν για την μετακίνησή τους προς την πόλη των Ιωαννίνων και πάνω σε μια μαύρη πέτρα θα δείτε την επιγραφή "βουστροφηδόν" που σημαίνει  "ανάλογα με την κίνηση των βοδιών"!Την ημέρα των Θεοφανίων ο παπάς ρίχνει το σταυρό από την κορυφή του.